Οι άνθρωποι της Παλαιόχωρας

Οι άνθρωποι της Παλαιόχωρας

Υπήρχε μια εποχή που οι μόνοι άνθρωποι που ζούσαν στην Παλαιόχωρα ήταν Έλληνες. Όταν η Παλαιόχωρα ήταν ένα μικρό χωριό με ψαράδες και – λίγους – αγρότες. Οι περισσότεροι ψαράδες κατάγονταν από τη νήσο Γαύδο, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Παλαιόχωρα. Οι ντόπιοι εργάζονταν σκληρά, και προσπαθούσαν να επιβιώσουν από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πολλοί από αυτούς μετοίκησαν στην Παλαιόχωρα από άλλα χωριά της περιοχής του Σελίνου, σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής.

Η καταγωγή των κατοίκων της Παλαιόχωρας άρχισε να αλλάζει όταν οι πρώτοι τουρίστες άρχισαν να φθάνουν στις αρχές της δεκαετίας του ’70, και όταν τα πρώτα θερμοκήπια χτίστηκαν στην περιοχή της Κουντούρας, 5-8 χιλιόμετρα από την Παλαιόχωρα. Ο τουρισμός και οι ντομάτες θερμοκηπίου έχουν αλλάξει δραματικά την Παλαιόχωρα κατά τα τελευταία 30-40 χρόνια. Τα ταξιδιωτικά πρακτορεία διαφήμιζαν το μέρος, και όλο και περισσότεροι κάτοικοι του εξωτερικού ήρθαν σε μια προσπάθεια να ζήσουν μια καλύτερη ζωή, όπως αυτή των κατοίκων της περιοχής: ξένοιαστη, χωρίς άγχος, “σιγά-σιγά”, όπως λένε και οι ντόπιοι. Έτσι, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80 μπορούσε κάποιος να δει στην κωμόπολη να ζουν άνθρωποι που δεν ήταν ντόπιοι, και πολλοί από αυτούς δεν ήταν καν Έλληνες, αλλά η Παλαιόχωρα ήταν ο “δικός τους” τόπος, το μέρος που ήθελαν να ζήσουν. Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των θερμοκηπίων ντομάτας αυξανόταν, πράγμα που αύξησε την ανάγκη για περισσότερα εργατικά χέρια. Πολλοί ξένοι, κυρίως από την Ανατολική Ευρώπη, τώρα ζουν μόνιμα στην Παλαιόχωρα και την Κουντούρα, και οι περισσότεροι από αυτούς εργάζονται στον γεωργικό τομέα. Εκτός από τα θερμοκήπια, και οι ελιές αποτελούν μια σημαντική πηγή εισοδήματος, και οι ντόπιοι συχνά προσλαμβάνουν ξένους για να τους βοηθήσουν να κάνουν τη δουλειά.

Έτσι, η σημερινή Παλαιόχωρα είναι ένα μείγμα από ντόπιες οικογένειες που έχουν έρθει εδώ από τις αρχές του 20ου αιώνα, από ντόπιους που έχουν έρθει από όλα τα χωριά της επαρχίας Σελίνου – και ως επί το πλείστον από την περιοχή του Πελεκάνου, από χωριά που σήμερα έχουν ελάχιστους κατοίκους, αφού όλοι σχεδόν έχουν μετοικήσει στην Παλαιόχωρα – και από ξένους που είτε είναι οικονομικοί μετανάστες από όλο τον κόσμο – και κυρίως από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης – είτε ηλικιωμένοι από την Δυτική Ευρώπη που έχουν επιλέξει την Παλαιόχωρα ως το μέρος για να ζήσουν μετά τη συνταξιοδότησή τους – ή, για να το πούμε διαφορετικά, το μέρος για να περνούν το μεγαλύτερο μέρος του ελεύθερου χρόνου τους. Υπάρχει επίσης μια μικρή μειοψηφία από νεότερες γυναίκες από την Δυτική Ευρώπη (όπως η Johanna, η σύζυγος του Άρη, για παράδειγμα), οι οποίες είναι παντρεμένες με ντόπιους.

Οι κάτοικοι της Παλαιόχωρας διατηρούν ακόμη τα χαρακτηριστικά που τους έκαναν αγαπητούς, και την κωμόπολη δημοφιλή: τη φιλοξενία, την αληθινή φιλία, και τη γενναιοδωρία. Οι κάτοικοι της Παλαιόχωρας είναι ακόμη ερωτευμένοι με τον τόπο τους, και παρόλο που υπάρχουν πάντοτε περιθώρια βελτίωσης, οι προθέσεις τους παραμένουν καλές και ειλικρινείς.